ANLAŞMALI BOŞANMA DAVASI

Anlaşmalı boşanma, tarafların boşanmanın mali sonuçları ile çocukların durumunu düzenledikleri bir protokol hazırlayıp mahkemeye başvurarak evliliklerini sona erdirmeleridir. Medeni Kanunumuzun evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmayı düzenleyen hükümleri içerisinde yer almaktadır. Anlaşmalı boşanma, ister eşlerin protokol hazırlayarak birlikte başvurması şeklinde ister bir eşin açtığı davayı diğerinin kabul etmesi şeklinde olsun her iki durumda da evlilik birliği eşlerin ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış sayılır.

Şartları:

1. Anlaşmalı olarak boşanmak isteyen çiftlerin en az 1 yıl süreyle evli olmaları lazımdır. Kanunun bu hükmü emredici olup taraflar aksine düzenleme yapamaz.

2. Boşanmanın mali sonuçları ile çocukların durumu konusunda tarafların mutabakata varmaları gerekmektedir. Eşler tazminat, iştirak ve yoksulluk nafakası, mal rejimi içerisinde edindiği menkul ve gayrimenkuller ile düğünde eşlere bağışlanan ziynet eşyaları ve borçların üstlenilmesi gibi parasal konular ile müşterek çocuğun velayeti ve diğer eşin çocuk ile kişisel ilişkinin kurulmasıyla ilgili ortak iradelerini yaptıkları boşanma protokolüne aktarırlar. Dava dilekçesinin yanında eşlerin ıslak imzalarının bulunduğu boşanma anlaşması mahkemeye sunulur. Hakim tarafların ve çocukların menfaatini göz önünde tutarak anlaşmalı boşanma protokolünde değişiklikler yapabilir. Tarafların bu değişiklikleri kabul etmeleriyle eşlerin boşanması gerçekleşir.

3. Hakimin tarafların iradelerini serbestçe, hiçbir baskı, hile, tehdit ya da cebir altında olmadan tarafların boşanma ve ilgili hususlarda anlaştığına kanaat getirmesi gerekmektedir. Bu sebeple eşler kendilerini avukat ile temsil ettirseler dahi bizzat duruşmaya giderek bu konuda beyanda bulunmaları gerekir. Tarafların aynı ortamda bir araya gelmeyi istemedikleri durumlarda ayrı celselerde boşanma iradelerini belirtebilirler.

Evliliği sona erdirmek duygusal olarak çok sıkıntılı olmasının yanında bir de bu sürecin hukuki süreciyle uğraşmak kişiler için yıpratıcı olmaktadır. Boşanma sürecinin hem boşanmak isteyen çiftler hem de müşterek çocuklar açısından psikolojik ve maddi yönden daha az zararla atlatılması anlaşmalı boşanma ile gerçekleşir. Mevcut hukuk sisteminin de medeni insanlardan beklentisi bu yöndedir.

Anlaşmalı boşanma ile çekişmeli boşanma arasındaki önemli farklardan biri yargılama süresidir. Çekişmeli boşanma sürecinde dilekçeler teatisi ve sonrasında başlayan yargılama süreci ile karar sonrasında başlayan kanun yolları sebebiyle dava süreci uzamaktadır. Anlaşmalı boşanmada ise yargılama süreci mahkemelerin iş yoğunluğuna göre 1-3 ay içerisinde sonuçlanmaktadır. Mahkemenin kararından sonra tarafların istinaf ve temyiz kanun yollarından feragat etmeleri kararın kesinleşmesini ve kararın uygulanmasının daha hızlı olmasını sağlar. Anlaşmalı boşanmanın çekişmeli boşanmaya karşı bir diğer avantajı da taraflar arasında ihtilaflı konu olmadığından tanık veya bilirkişiye ihtiyaç duyulmamasıdır. Bu da davanın ekonomik yönden daha faydalı olmasını sağlar.

Tüm boşanma davalarında olduğu gibi görevli mahkeme Aile Mahkemesidir. Aile mahkemesi bulunmayan il ve ilçe adliyelerinde Asliye Hukuk Mahkemeleri, Aile Mahkemesi sıfatıyla görev yapar. Boşanma davalarında yetkili mahkeme eşlerden birinin yerleşim yeri mahkemesi ile eşlerin son altı ayda birlikte yaşadığı yer mahkemesidir. Ancak bu kural emredici olmayıp anlaşmalı boşanma davalarında geçerli değildir. Eşler yaptıkları boşanma protokolünde yetkili mahkemeyi de belirleyebilirler.

Her hukuki olayda olduğu gibi anlaşmalı boşanma davası da özen ve dikkatle yürütülmesi gerekmektedir. Gözden kaçırılan detaylar telafisi zor hatta imkansız durumların doğmasına neden olabilir. Bu sebeple, ileride hak kaybı doğmaması adına anlaşmalı boşanma sürecinin bir avukat ile yürütülmesinde fayda vardır.